کلاغ اَبلَق
«کلاغ اَبلَق» کلاغی است آشنا و فراوان که به وسیله پشت و شکم خاکستری، سر، گلو، بال‌ها و دم سیاهش مشخص می‌گردد و آنها را هر روز در کوچه و خیابانهای شهرمان می‌بینیم یا صدایشان را می‌شنویم. پرواز این پرنده مستقیم، آهسته و منظم است و کمتر با بالِ باز اوج می‌گیرد. معمولاً تنها زندگی می‌کند ولی گاهی هم جفت جفت دیده می‌شوند و در مناطقی که غذا فراوان باشد به صورت گله‌های بزرگ دیده می‌شوند. محل زندگی این کلاغ شهرها، روستاها، زمین‌های زراعتی، جنگلها و مناطق کوهستانی با درخت‌های پراکنده است. او معمولاً روی درخت و گاهی روی صخره‌ها آشیانه می‌سازد. همه‌چیز می‌خورد و بخش بزرگی از غذای خود را با لاشه‌خواری فراهم می‌کند. کلاغ ابلق از پرندگان بومی ایران است و تعداد زیادی از آن در ایران و سایر کشورها وجود دارد. این پرنده حدود بیست سال و گاهی تا سی سال هم عمر می‌کند.